Instrumenty

Budowa Gitary



   Fortepian

Fortepian - klawiszowy, młoteczkowy, strunowy instrument muzyczny.

W fortepianie struny rozpięte na stalowej ramie uderzane są młoteczkami obciągniętymi filcem. Naciśnięcie klawisza powoduje uderzenie młoteczka w strunę, przenosząc jednocześnie dynamikę uderzenia w klawisz. Natychmiast po pobudzeniu struny młoteczek odbija się od niej i w zależności od siły uderzenia, zatrzymuje się wyżej lub niżej. Pozwala to na szybką repetycję (uderzanie kilka razy tego samego dźwięku w szybkim tempie), w odróżnieniu od pianina. Po zwolnieniu nacisku na klawisz do struny przyciskany jest na krótką chwilę tłumik wyciszający jej drgania. W ten dość skomplikowany sposób mechanizm fortepianu realizuje podstawową cechę tego instrumentu odróżniającą go od wcześniejszych instrumentów strunowych, klawiszowych, które nie miały możliwości kształtowania dynamiki dźwięku oraz czasu jego trwania.

 

Trąbka

Trąbka – Instrument dęty blaszany. Najpopularniejszy z tej grupy instrumentów, do których należą także: róg (waltornia), puzon, tuba i wiele innych. Trąbka jest instrumentem transponującym - jej najpopularniejszym strojem jest B, lecz występują także trąbki C, Es, D, F lub A. Jest to związane z tradycja pochodzącą jeszcze z czasów, w których mechanizm instrumentów dętych blaszanych nie był na tyle doskonały, by pozwalał na dowolne przestrajanie w czasie gry - instrument wydawał tylko szereg dźwięków naturalnych - dlatego też występowały różne odmiany instrumentu przeznaczone do grania w różnych tonacjach (kilku początkowych, z niewielką ilością znaków przykluczowych). Trąbka w stroju B przyjęła się z powodu swego optymalnego brzmienia i wymagań technicznych stawianych instrumentaliście w kwestii zadęcia. Skala instrumentu: (zakres dźwięków) – od fis małego do c³ (oktawy trzykreślnej. Oprócz najbardziej popularnych odmian trąbki znane są i używane takie jak:

• trąbka basowa – grająca o oktawę niżej;
• trąbka piccolo – grająca o oktawę wyżej;
• trąbka kieszonkowa – (pocket trumpet) miniaturowy instrument o wysokim stroju;
• kornet (instrument) – alternatywna odmiana trąbki.

Słowo trąbka, zdrobnienie od trąba, pochodzi z włoskiego tromba mającego to samo znaczenie co polski odpowiednik.

Współczesna trąbka składa się z metalowej rury, najczęściej wykonanej z mosiądzu, rzadziej z metali szlachetnych. Rura skręcona jest w pętlę. Z jednej strony zakończona kielichowym lub stożkowym ustnikiem, a z drugiej rozszerzeniem w kształcie dzwonu (czarą). Zespół trzech zaworów (najczęściej tłoków) otwiera lub zamyka alternatywne drogi przepływu powietrza, umożliwiając zmianę wysokości dźwięku. Trąbka wyposażona jest także w jeden lub więcej zaworów pozwalających usuwanie gromadzącej się wilgoci (śliny grającego i skroplonej pary wodnej). Strojenie trąbki polega na drobnej regulacji długości głównej pętli (między innymi dźwięku g), ale także za pomocą pozostałych krąglików. Brzmienie trąbki w dużej mierze zależne jest od techniki gry i może być łagodne i melodyjne bądź ostre i wibrujące. Charakterystyczna dla tego instrumentu jest duża siła dźwięku i donośność. Zastosowanie tłumików pozwala na zmianę barwy dźwięku.

Pianino  

Pianino - (z włoskiego zdrobnienie od piano = cicho) Isnstrument muzyczny, klawiszowy, skonstruowany w 1811 r. odmiana fortepianu z pionowo ułożonymi strunami przytwierdzonymi do strojnicy wykonanej zazwyczaj z wysokiej jakości drewna naklejanego warstwa po warstwie. Początkowo pianino posiadało drewnianą ramę i prostostronny układ strun, z czasem jednak ramę zastąpiono stopem żeliwnym i wprowadzono krzyżowy układ strun.

Perkusja

Perkusja - ogólna nazwa zestawu instrumentów perkusyjnych, posiadająca różne znaczenie w zależności rodzaju muzyki. W szkolnictwie muzycznym oraz muzyce poważnej jest to grupa instrumentów, na których muzyk może grać używając jednego instrumentu, lub dowolnie skompletowanego zestawu, natomiast w muzyce rockowej i często jazzowej tą nazwą określany jest dość typowy podstawowy zestaw instrumentów, który w miarę potrzeby może być uzupełniany o mniej reprezentatywne składniki. W tym drugim znaczeniu (rock, jazz) polskie określenie perkusja jest odpowiednikiem angielskiego drums lub drum kit, natomiast muzyk (najczęściej towarzyszący), grający na różnego rodzaju "przeszkadzajkach", określany jest w języku angielskim jako osoba grająca na percussion.

Klarnet  

Klarnet (klarynet, wł. clarinetto) — instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych z pojedynczym stroikiem. Do tej samej rodziny należą także saksofony.

 

Klarnet składa się z prostej, cylindrycznej drewnianej rury z otworami zamykanymi klapami. Klarnet podzielony jest na 5 części: ustnik, baryłkę, korpusy: górny i dolny, oraz czarę głosową. Częśći te w futerale przechowuje się osobno, a do grania montuje się je składając je wkładając odpowiednio toczone końcówki jednych częśći w drugie.
Klarnet basowy, znacznie dłuższy, ma zawinięte oba końce, tworząc kształt odwróconej litery S. Pojedynczy, drewniany stroik klarnetu montowany jest bezpośrednio na ustniku za pomocą obejm lub docisków (tzw maszynek). Dźwięk klarnetu jest miękki, soczysty i delikatny. Klarnet basowy posiada głębsze, bogatsze i bardziej drewniane brzmienie. Klarnet ma swoje korzenie w arabskich instrumentach ludowych, np. w arabskim flecie stroikowym. Twórcą współczesnego klarnetu był Johann Cristoph Denner w początkach XVIII wieku. Udoskonalił on istniejący instrument chalaumeau (szałamaja), dodając (dwie) klapy i wydłużając go. Mimo postępu w stosunku do poprzedniego instrumentu klarnet był rzadko używanym instrumentem w pierwszej połowie XVIII wieku. W 17201812 dodano lejkowate rozszerzenie u końca instrumentu (czarę głosową). W Ivan Mueller zaprezentował nowy model klarnetu wyposażony w trzynaście klap. Dokonane udoskonalenia klarnetu uczyniły go instrumentem w pełni funkcjonalnym i w takim kształcie pozostał praktycznie niezmieniony do współczesnych czasów.

  Gitarka

Gitara


Gitara

Gitara – instrument muzyczny z grupy strunowych szarpanych z pudłem rezonansowym, gryfem i progami na podstrunnicy. Na gitarze gra się palcami (opuszkami i paznokciami albo samymi opuszkami) lub kostką. Kostka jest przeznaczona głównie do gry na gitarze z metalowymi strunami (akustycznej, elektrycznej). Istnieją również tzw. "pazurki" zrobione z metalu lub tworzywa sztucznego, które nakłada się na palce. Możliwe jest granie jednocześnie kostką i palcami (technika hybrydowa).

Instrument ten transponuje o oktawę w dół, tzn. wszystkie dźwięki zapisane w nutach brzmią na gitarze oktawę niżej (np. najniższa struna to E wielkie, a zapis nutowy jest wykonywany w kluczu wiolinowym jako e).

Gitary są wykonywane i naprawiane przez lutników, a obecnie w coraz większym stopniu maszynowo, jednak najlepszej jakości instrumenty są nadal wykonywane ręcznie bądź z dużym udziałem człowieka.