kielichowate.
Magnolia – rodzaj drzew lub krzewów, należący do rodziny magnoliowate. Rosną dziko w Azji Wschodniej oraz Ameryce Południowej i Północnej. W Polsce magnolie nie występują w środowisku naturalnym, są często uprawiane jako rośliny ozdobne.
Charakterystyka
Pokrój
Największe uprawiane u nas gatunki magnolii osiągają wysokość kilkunastu metrów, ale większość uprawianych magnolii to niewysokie drzewa dorastające do wysokości 5 m. Mają dość zwartą, ale świetlistą koronę. Rozgałęziają się nisko nad ziemią. Pojedyncze duże pąki osadzone są na końcach gałązek.
Liście
Liście pojedyncze, duże, błyszczące.
Kwiaty
Są główną ozdobą magnolii. Z daleka wyglądają, jak tulipany kwitnące na drzewie.Tak dużych kwiatów nie ma żadne z drzew rosnących w Polsce. Mają one barwę u różnych odmian od białej do czerwonej, poprzez różne odcienie różu. Ich budowa jest bardzo prosta - nie mają podziału na płatki korony, ani działki kielicha, lecz tzw. tepale, umieszczone w dwóch okółkach po 3-6 szt. Nie wytwarzają też nektaru, lecz nektaropodobną wydzielinę i zapylane są przez chrząszcze. Mieszańce ogrodowe i niektóre gatunki kwitnią bardzo obficie, a jej kwiaty rozwijają się wiosną, jeszcze przed pojawieniem się liści (kwiecień-maj). Czasami zdarza się, że jesienią zakwitają ponownie, choć nie tak już obficie. Szereg magnolii kwitnie latem już po rozwinięciu liści np. magnolia tripetala, magnolia sieboldii, magnolia hypoleuca.
Owoc
Owocostan składający się z mieszków. U wielu gatunków magnolii z nasion znajdujących się w mieszku można wyhodować sadzonkę.
Różanecznik, azalia, rododendron - rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych Należy do niego kilkaset gatunków, które w stanie naturalnym występują głównie na terenie Azji. W mniejszej ilości występują na terenach Ameryki i w Europie. Są to krzewy lub krzewinki rosnące najczęściej w lasach górskich, gdzie mają zapewnioną właściwą wilgotność powietrza i półcień.
Różanecznik jest jednym z częściej uprawianych krzewów ozdobnych. Te gatunki i odmiany, które mają zimozielone, skórzaste liście, nazywane są rododendronami lub różanecznikami, natomiast te o miękkich i lekko owłosionych liściach, które opadają na zimę, nazywa się azaliami. Obecnie wszystkie one zostały przez botaników zaliczone do jednego rodzaju Rhododendron, jednak w praktyce ogrodniczej w dalszym ciągu używa się utartych od bardzo dawna tradycyjnych nazw.
Charakterystyka
Pokrój
Uprawiane odmiany różaneczników i azalii to krzewy o różnych rozmiarach; od bardzo małych, które hoduje się w doniczce, do ok. 2,5 metrowych krzewów. Różaneczniki mają cały czas zwarty pokrój, azalie z początku mają luźniejszy pokrój, z czasem jednak zagęszczają się. Są to rośliny długowieczne, niektórzy hodują je już kilkadziesiąt lat. U azalii już w lipcu zaczynają się na gałązkach wytwarzać pączki na nowy rok.
Liście
Rododendrony mają nagie, duże i skórzaste liście, z górnej strony intensywnie zielone, spodem szarozielone. Na dolnej stronie liścia widać wyraźnie nerwy. Liście rododendronów są zimozielone i zdobią krzew przez cały rok . Azalie mają liście mniejsze, wąskoeliptyczne. Jesienią liście azalii przebarwiają się na różne kolory i opadają przed zimą.
Kwiaty
Z nierównymi płatkami korony, niemal grzbieciste. Są główną ozdobą azalii i różaneczników. Gdy kwitną nie sposób przejść obojętnie. Kwitną niezwykle obficie. U azalii kwiaty rozkwitają przed rozwinięciem się liści, przez co są doskonale widoczne, u rododendronów kwiaty wyrastają na długich szypułkach w kwiatostanach na szczytach pędów i również są doskonale widoczne. U licznych odmian różaneczników występuje cała gama kolorów kwiatów – od białego do fioletowego, poprzez różne odcienie czerwieni.
